Snik…

7 09 2008

Sinds 2002 was ze mijn vriendinnetje, ze was altijd in de buurt en als ik haar nodig had stond ze voor me klaar. Samen ontdekten we nieuwe dingen, bezochten we plaatsen waar we nog nooit geweest waren. Ik heb veel van haar geleerd. Ze was nooit écht voor mij alleen, ook andere mensen maakten graag gebruik van haar behulpzaamheid. Dat vond ik niet erg, ik deelde haar graag!

Ze was ook mooi, ik hield van haar ronde vormen en kleine neus. Haar achterste was ietwat aan de platte kant, maar dat paste bij haar. Ze was goed zoals ze was.
Ze was al iets ouder, maar dat deerde me niet. Maar met ouderdom komen ook de gebreken, en zelfs zij ontkwam er jammergenoeg niet aan.
Ik probeerde haar te helpen zoveel ik kon, maar soms kon ik het gewoon niet. Dan riep ik de hulp in van anderen, en altijd kwam het weer goed, dan kon ze er weer even tegenaan!

Maar helaas, aan alles komt een eind, dus ik heb haar moeten laten gaan. Sinds gisteren is ze niet meer van mij..ik kan haar niet meer uitlenen, zodat ook anderen van haar kunnen genieten. Ik kan haar niet meer meenemen, ze staat niet meer voor me klaar als ik dat wil. Zes jaar lang hoorden we bij elkaar, maar het is voorbij. Dankjewel vriendinnetje, het was leuk!!