APK

Vandaag was het zover, het was weer tijd voor de jaarlijkse APK-keuring van mijn paarse Renault Twingo. Het beestje is al dertien jaar oud, maar iedere keer als ik bij een garage kom krijg ik te horen dat ze (auto’s zijn toch altijd vrouwelijk?) er nog zo goed uitziet, zowel uitwendig als inwendig. Ik had er dus wel vertrouwen in. Oké, de veren zijn een zwak punt van Renault en de remblokken moesten vervangen, dus ik had er wel op gerekend dat er een paar reparaties nodig waren.

Vanmorgen om 9.00 uur gaf ik auto, sleutel en papieren af bij de garage en nestelde me met een bak koffie en een autotijdschrift in een stoel van de wachtruimte. Terwijl ik las over de nieuwste Ferrari, Audi TT en Volkswagen, onderwierp de monteur mijn auto aan de welbekende testen. Ongeveer drie kwartier later kwam hij terug, hij keek niet al te vrolijk…oeps..

De dingen die ik al verwachtte waren inderdaad kapot, versleten remblokken, één veer (dat valt nog mee) en 2 banden die nog net goed genoeg zijn, maar voor de winter wel vervangen moeten worden. Oke, daar had ik allemaal rekening mee gehouden. Maar toen kwam de rest: kapotte stuurkogel, één rem deed vreemd maar hij wist nog niet waardoor, een gordelsluiting achterin deed niet wat ie moest doen, en nog een paar kleinere dingetjes die niet helemaal oké waren. De vriendelijke monteur keek hevig teleurgesteld, “Ze ziet er nog zo goed uit en rijdt ook lekker, dit had ik echt niet verwacht.” zei hij minimaal tien keer. Daarna sloeg hij aan het rekenen, ik hoorde hem mompelen: “stuurkogel..lampje..uitlijnen..dat hoort bij de service, is gratis..uurloon…hmm, misschien kan ik dat repareren ipv vervangen..trucje hier, schroefje daar..dat even zagen (ZAGEN??)..gordel..”
Ik wachtte geduldig het vonnis af, terwijl ik steeds meer bedragen op zijn briefje zag verschijnen. Ik kan je vertellen, zoiets is redelijk zenuwslopend op de vroege maandagochtend.

Na ongeveer tien minuten kreeg ik de uitslag: “Het spijt me, ik had het echt niet verwacht, maar je moet toch wel op 600 euro rekenen.”  Oef..slechte manier om de week te beginnen, maar niks aan te doen helaas. Gelukkig had hij vandaag tijd om alles te fixen, dus ik mocht de Twingo meteen achterlaten. “Kan ik u een leenfiets aanbieden?” vroeg hij. Graag, lopen is ook zoveel gedoe. Dus ik vertrok op de geleende omafiets richting huis. En nu is het afwachten tot ik het telefoontje krijg dat mijn paarse vriendinnetje weer veilig de weg op mag.

Maar er is ook goed nieuws: De APK-keuring zelf is in de aanbieding….