Dansen (2)

In de categorie leuke maar nutteloze filmpjes, het volgende kunstje:

Rond 0.30 uur..

gespot tijdens het lopen met de honden:
Een man, die nog even snel zijn oranje tshirt aan het strijken was 😛

Shampoo

Mijn eerste potje kocht ik zelf. Natuurlijke ingrediënten, niet getest op dieren en volgens sommige mensen heel fijn en lekker. Dat moest ik natuurlijk uittesten! Gelukkig kan je het ook online bestellen. De prijs was iets minder, maar liefst €13,75 en daar kwamen de verzendkosten nog eens bij. Achja, moet kunnen toch?

Ongeveer een week later kreeg ik een pakje, in het pakje zat een potje shampoo van Lush. Plus een rekening en een paar proefjes. Na uitvoerig testen besloot ik dat deze shampoo toch wel lekker rook en erg fijn was. En je hebt er maar heel weinig van nodig, waardoor de prijs per wasbeurt toch niet zo hoog is als ik in eerste instantie dacht.
Maar ook shampoo waar je maar weinig van nodig hebt gaat op. Toen het zover was stapte ik weer over op mijn oude merk shampoo. Die voelde opeens niet meer zo fijn. Ik probeerde nog een paar andere merken, maar ik bleef mijn Big van Lush missen..

Van mijn ex kreeg ik mijn tweede potje. Als bedankje, omdat ik hem gezelschap had gehouden toen hij een dagje in Amsterdam was. Carrie blij, er was weer lekkere shampoo!!
Het derde potje kreeg ik van Raymond, voor kerst. Heerlijke shampoo die eruit ziet als griesmeelpap en ruikt naar de zee!

Vanmorgen in de douche vroeg ik me opeens iets af: Wie moet ik versieren voor mijn volgende potje shampoo?

😛

Dansen

 Soms, als je best nog wel veel te doen hebt, maar je hebt er geen zin in, dan ga je doelloos op het web surfen, of youtube filmpjes kijken, of iets anders doen wat compleet nutteloos is. Af en toe kom je dan leuke dingen tegen, zoals dit bijvoorbeeld:
(voor de n00bs onder ons: even op het pijltje klikken om te kijken, het is een filmpje namelijk 😉 )

Herfst

Voor mijn gevoel begon de herfst dit jaar ergens in juni, mijn winterjas is niet eens tijdelijk in de kast gehangen, en de zomerkleding ligt nog steeds op dezelfde plek als vorig jaar. Ja, het was een prut-zomer, dat weten we nu wel.
Zaterdag ging ik een eindje lopen met de honden (en Tommy) en in het grasveldje hier vlakbij zag ik ze: paddestoelen.
Paddestoelen zijn voor mij altijd het teken dat de herfst nu écht begonnen is, dat de ramen niet meer de hele dag open kunnen staan, dat de winterjas en thermosokken uit hun opslagplaats kunnen worden gehaald en dat je altijd een paraplu of regenjas bij je moet hebben. Het is de tijd van warme chocolademelk of thee, met een dekentje op de bank, de verwarming mag weer aan..
Het feit dat ik de thermosokken de hele zomer ben blijven gebruiken, dat er al een jaar lang een regenjas in mijn fietstas zit en dat ik twee weken geleden de verwarming al aan heb gehad vergeten we dan maar even. Nu mag het, want de paddestoelen zijn er weer!

APK

Vandaag was het zover, het was weer tijd voor de jaarlijkse APK-keuring van mijn paarse Renault Twingo. Het beestje is al dertien jaar oud, maar iedere keer als ik bij een garage kom krijg ik te horen dat ze (auto’s zijn toch altijd vrouwelijk?) er nog zo goed uitziet, zowel uitwendig als inwendig. Ik had er dus wel vertrouwen in. Oké, de veren zijn een zwak punt van Renault en de remblokken moesten vervangen, dus ik had er wel op gerekend dat er een paar reparaties nodig waren.

Vanmorgen om 9.00 uur gaf ik auto, sleutel en papieren af bij de garage en nestelde me met een bak koffie en een autotijdschrift in een stoel van de wachtruimte. Terwijl ik las over de nieuwste Ferrari, Audi TT en Volkswagen, onderwierp de monteur mijn auto aan de welbekende testen. Ongeveer drie kwartier later kwam hij terug, hij keek niet al te vrolijk…oeps..

De dingen die ik al verwachtte waren inderdaad kapot, versleten remblokken, één veer (dat valt nog mee) en 2 banden die nog net goed genoeg zijn, maar voor de winter wel vervangen moeten worden. Oke, daar had ik allemaal rekening mee gehouden. Maar toen kwam de rest: kapotte stuurkogel, één rem deed vreemd maar hij wist nog niet waardoor, een gordelsluiting achterin deed niet wat ie moest doen, en nog een paar kleinere dingetjes die niet helemaal oké waren. De vriendelijke monteur keek hevig teleurgesteld, “Ze ziet er nog zo goed uit en rijdt ook lekker, dit had ik echt niet verwacht.” zei hij minimaal tien keer. Daarna sloeg hij aan het rekenen, ik hoorde hem mompelen: “stuurkogel..lampje..uitlijnen..dat hoort bij de service, is gratis..uurloon…hmm, misschien kan ik dat repareren ipv vervangen..trucje hier, schroefje daar..dat even zagen (ZAGEN??)..gordel..”
Ik wachtte geduldig het vonnis af, terwijl ik steeds meer bedragen op zijn briefje zag verschijnen. Ik kan je vertellen, zoiets is redelijk zenuwslopend op de vroege maandagochtend.

Na ongeveer tien minuten kreeg ik de uitslag: “Het spijt me, ik had het echt niet verwacht, maar je moet toch wel op 600 euro rekenen.”  Oef..slechte manier om de week te beginnen, maar niks aan te doen helaas. Gelukkig had hij vandaag tijd om alles te fixen, dus ik mocht de Twingo meteen achterlaten. “Kan ik u een leenfiets aanbieden?” vroeg hij. Graag, lopen is ook zoveel gedoe. Dus ik vertrok op de geleende omafiets richting huis. En nu is het afwachten tot ik het telefoontje krijg dat mijn paarse vriendinnetje weer veilig de weg op mag.

Maar er is ook goed nieuws: De APK-keuring zelf is in de aanbieding….